ဒီေရ သတင္းမ်ား

စိစစ္ေရးက သူတို႔ဟာ သူတုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရံုတင္ မကပဲ ပံုႏွိပ္မီဒီယာမွာ ေရးသားေနၾကတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြ၊ ေဆာင္းပါးရွင္ေတြ၊ ကာတြန္းဆရာေတြ၊ ပန္းခ်ီ သရုပ္ေဖာ္သူေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္ထဲအထိ အငွားမ်က္ေစ့ တစ္စံုစီ ထည့္သြင္းေပးထားတာပါ။

“ဒီသတင္းက စိစစ္ေရးက လြတ္ပါ့မလား၊ ေရးလို႔ရပါ့မလား” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ ေဘာင္ခတ္ထားၾကရတာဟာ ျမန္မာျပည္မွ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြရဲ႕ ဘ၀ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသတင္းက စာဖတ္သူ၊ ျပည္သူ လူထုကို အက်ဳိး ရွိေစမွာလား၊ ဘယ္သူ႔ကို ထိခိုက္နစ္နာေစမလဲ ဆိုတာေတြထက္ကို လြတ္ပါ့မလား၊ ေရးလို႔ ရပါ့မလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းဟာ သတင္း မလိုက္ခင္မွာေရာ၊ သတင္း မေရးခင္မွာပါ ေခါင္းထဲ ေနရာယူထားတာပါ။

အဲဒီလိုစဥ္းစားၿပီး မလိုက္ျဖစ္တဲ့ သတင္းေတြ၊ မေရးျဖစ္တဲ့ သတင္းေတြ၊ မရိုက္လိုက္ရတဲ့၊ မေဖာ္ျပလိုက္ရတဲ့ သတင္းဓာတ္ပံုေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ ဒါေၾကာင့္ စိစစ္ေရးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ သတင္းေရးသူ၊ ေဆာင္းပါးေရးသူေတြရဲ ဦးေႏွာက္ထဲကိုပါ ေစာင့္ၾကည့္မယ့္ အသိစိတ္တစ္ခု ထည့္ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူ အတြက္၊ အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးရွိေပမယ့္လည္း မလိုက္သင့္တဲ့ သတင္း၊ လိုက္ခြင့္ မရွိတဲ့သတင္း မေဖာ္ျပရတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ က်င္လည္ေနၾကရပါတယ္။

လတ္တေလာ အေျပာင္းအလဲ

လက္ရွိ စာေပစိစစ္ေရးမွာ တာ၀န္ယူသူ ဗိုလ္မွဴးတင့္ေဆြနဲ႔ သူ႔ေနရာ အစားတာ၀န္ယူမယ္လို႔ သတင္းေျပးေနသူ ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး မ်ဳိးျမင့္ေမာင္က စိစစ္ေရးရဲ႕ ေန႔စဥ္ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို တာ၀န္ယူ စီမံခန္႔ခြဲလာတဲ့ေနာက္ ဂ်ာနယ္ေတြ မဂၢဇင္းေတြအေပၚ စိစစ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ ေျပာင္းလာပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္အေနနဲ႔ အရင္လို မူၾကမ္းကို တႀကိမ္တင္၊ ေနာက္ ရံုးျပန္မက်ခင္မွာ ေနာက္ဆက္တြဲ ၄၊ ၅ မ်က္ႏွာကို ထပ္တင္ခြင့္ ရွိရာကေန အခုေနာက္ပိုင္း အသစ္ထုတ္တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကို စာမ်က္ႏွာ ထက္၀က္စီ ႏွစ္ႀကိမ္ခြဲတင္ဖို႔ ညႊန္ၾကားလာပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြက စၿပီး ေဖာ္ျပခြင့္ရေနတဲ့ မင္းသမီး၊ အဆုိေတာ္ ေမာ္ဒယ္မ်ားရဲ႕ ေပါင္ေပၚတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကို ေဖာ္ျပရင္ ဂ်ာနယ္ရပ္နားတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေပးတဲ့ အခ်က္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္က အေနအထားကို ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ သေဘာပါ။ အရင္ကဆို အမ်ဳိးသမီး သရုပ္ေဆာင္ အဆိုေတာ္ေတြရဲ႕ ရင္ဘတ္သား ေပၚတာ၊ ေပါင္ ေပၚတာမ်ဳိးကို လံုး၀ ခြင့္မျပဳဘဲ ႏိုင္ငံျခား သရုပ္ေဆာင္ အဆိုေတာ္ေတြရဲ႕ ပံုေတြကိုပါ ဖိုတိုေရွာ့ပ္ အစြမ္းနဲ႔ ပိတ္ေပး ကာေပးရပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ အတြင္းမွာ ဂ်ာနယ္ေတြ မဂၢဇင္းေတြအေနနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ ေမာ္ဒယ္ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ စကပ္တိုတို၊ လည္ပင္းဟိုက္ဟိုက္ ဓာတ္ပံုေတြ ေဖာ္ျပခြင့္ရလာခဲ့တာပါ။ ေဖာ္ျပခြင့္ေပးလာတဲ့ အျဖစ္ကို ႀကိဳဆိုရမွာပါ။ သိူ႔ေပမယ့္ အျခားေသာ သတင္းေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြလည္းပဲ ယခင္ကအတိုင္း တင္းၾကပ္မထားဘဲ ေဖာ္ျပခြင့္ ျပဳသင့္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။

ျပင္ပမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ အမွန္တကယ္ ၀တ္ဆင္ ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကို ေဖာ္ျပခြင့္ မေပးျခင္းဟာ သဘာ၀ မက်သလိုပဲ လူေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနမႈ ဘ၀၊ စီးပြားေရး လူမႈေရး အျဖစ္အပ်က္ သတင္းေတြကို ျဖစ္ပ်က္တဲ့ အတိုင္း ေဖာ္ျပခြင့္ မျပဳတာဟာလည္း သဘာ၀ မက်ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျပင္ပမွာ ၀တ္စား ဆင္ယင္သလို ၀တ္တာမ်ဳိးကို ေဖာ္ျပခြင့္မေပးတဲ့ ကိစၥဟာ သတင္းမွန္ေတြကို တားျမစ္သလိုပဲ အမွန္ကိုျငင္းတဲ့သေဘာပါ။

မူမရွိတဲ့ စိစစ္ေရး

စိစစ္ေရးမွာ မူမရွိဘူးလို႔ ေျပာရင္ မမွန္ဘူးလို႔ စိစစ္ေရးက ျငင္းေကာင္း ျငင္းပါလိမ့္မယ္။ သူတုိ႔ ဘာေတြကို ပိတ္မယ္၊ ဘာေတြကို ခြင့္ျပဳမယ္ ဆိုတာ မူ၀ါဒ လို႔ ဆိုရင္ ဒို႔တာ၀န္ အေရးသံုးပါး၊ ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္ ဆိုတာလို၊ ႏိုင္ငံ အက်ဳိးစီးပြားကို ထိပါးေစတဲ့ ေဖာ္ျပမႈေတြကို ခြင့္မျပဳဘူး ဆိုတာမ်ဳိးက လြဲရင္ တိက် ရွင္းလင္းတဲ့မူ၊ ေရးသားထုတ္ေ၀သူေတြ လိုက္နာရမယ့္ အခ်က္ အလက္ေတြရယ္လို႔ ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္ျပမထားပါဘူး။ အထက္က မူလို႔ ဆိုတဲ့ အရာေတြဟာ နားေထာင္ေကာင္းေအာင္ ခပ္၀ါး၀ါး ေျပာထားတာပါ။ အဓိကမူကေတာ့ စစ္အစိုးရကို ကာကြယ္ေပးဖို႔၊ မွန္သည္ မွားသည္ မသိ အာဏာလက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကေန ရယက အဆင့္အထိ ကာကြယ္ေပးဖို႔၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ စစ္အစိုးရနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား ဂုဏ္သိကၡာကိုပါ ကာကြယ္ဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ ၀န္မခံတဲ့ မူပါ အခ်က္ေတြ အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဘယ္အေၾကာင္းအရာက ေဖာ္ျပခြင့္ ရွိတယ္၊ ဘယ္အေၾကာင္းအရာက ေဖာ္ျပခြင့္မရွိ ဆိုတာမ်ဳိးကို ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြကို သတ္သတ္ မွတ္မွတ္ အသိ မေပးထားပါဘူး။ တင္ျပၾကည့္လိုက္ၿပီး ခြင့္မျပဳရင္ ဒီအေၾကာင္းကို ခြင့္မျပဳဘူးလို႔ မွတ္သားရပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အေျခအေနနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြ တခုနဲ႔ တခု ထပ္တူျဖစ္ပ်က္ျခင္း မရွိတဲ့အခါ စိစစ္ေရးကို ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္း မသိေတာ့ဘဲ အယ္ဒီတာေတြ အေနနဲ႔ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ေရးၾကတဲ့ အေျခ ေရာက္ကုန္တာလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။

စာတပုဒ္၊ သတင္းတပုဒ္ ဘာေၾကာင့္ ပယ္တယ္ ဆိုတာကို စိစစ္ေရးက ဘယ္ေတာ့မွ ရွင္းျပေလ့မရွိပါ။ စာနယ္ဇင္းတိုက္ တတိုက္နဲ႔ တတိုက္အၾကား မတူညီတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ေပးၿပီး မီဒီယာေလာကကို ဖဲ့ထုတ္ စည္းရံုးေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေတာခုိရင္း ေတာထဲမွာ ေသဆံုးသြားတဲ့ ထင္ရွားတဲ့ စာေရးဆရာ ႏိုင္၀င္းေဆြ၊ ျပည္ပမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာတင္မိုး၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ေထာင္က်ၿပီး ေထာင္ထဲမွာ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ ေမာင္ေသာ္ကတို႔ရဲ႕ စာမူေဟာင္းေတြကို နအဖ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးနဲ႔ နီးစပ္သူလို႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ ျမတ္ခိုင္က သူ႔ဂ်ာနယ္မွာ ျပန္ေဖာ္ျပခြင့္ ရေပမယ့္ အျခားေသာ ဘယ္ဂ်ာနယ္မဂၢဇင္းမွ အဲဒီလို အခြင့္အေရး မရပါဘူး။ အဲဒီလို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပခြင့္ဟာ မၾကာေသးမီ သီတင္းပတ္ကမွ ရပ္ဆိုင္းသြားတာပါ။

ဒီအခ်က္ကို ေဖာ္ျပရတာဟာ ဂ်ာနယ္တိုက္ တခုနဲ႔ တခု အေပၚ ဆက္ဆံပံု မတူညီတာကို မီးေမာင္းထိုးျပလိုတာပါ။ မီဒီယာ ရပ္တည္ခ်က္အတိုင္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ရပ္တည္ဖို႔ ႀကိဳးစားသူေတြ၊ အစိုးရကို ေထာက္ခံေရးသားတာ မလုပ္တဲ့ ဂ်ာနယ္တိုက္ေတြ ဆိုရင္ အထူးအခြင့္အေရး မရဘဲ တခါတရံ ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာေအာင္ ရပ္တည္ရ ခက္ခဲေအာင္ စိစစ္ေရးက လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ သတင္းအေၾကာင္းအရာတူ တခုကိုပဲ ခြင့္ျပဳတဲ့တိုက္ကို ခြင့္ျပဳၿပီး ပယ္တဲ့တိုက္ကို ပယ္တာမ်ဳိးလည္း မၾကာခဏ ႀကံဳေတြ႕ေနၾကရတာပါ။ စိစစ္ေရးမွာ မူမရွိဘူး ဆုိတာကို ဒီအခ်က္ေတြက ျပသေနတာပါ။

မူမရွိဘဲ လူအေပၚမူတည္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ျပဳေနတာေၾကာင့္ အခုတေလာ ညႊန္မွဴး ဗိုလ္မွဴးတင့္ေဆြ ေနရာ ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး မ်ဳိးျမင့္ေမာင္ ေနရာ၀င္ယူဖို႔ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာ ဂ်ာနယ္တိုက္ေတြ အတြက္ ပိုၿပီး လုပ္ရကိုင္ရ ခက္ခဲလာပါတယ္။

အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး မ်ဳိးျမင့္ေမာင္က သူ ေကာင္းေကာင္း မကြ်မ္းက်င္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္လို႔ သူ႔ရပ္တည္ခ်က္ စိတ္ခ်ရေအာင္ ပိုမိုၿပီး ျဖဳတ္ထား ျဖတ္ထားတဲ့ သေဘာပါ။ စာအုပ္ အနားသားေတြကို စကၠဴျဖတ္စက္မွာ ျဖတ္တဲ့အခါ မကြ်မ္းက်င္ေသးေတာ့ စာခြင္ကို ျဖတ္မိမွာ စိုးလို႔ အနားသား ပိုျဖတ္ထားတဲ့ သေဘာမ်ဳိးပါ။ သူ႔ကိုယ္ အႏၱရာယ္ မျဖစ္ရေအာင္ ခါတိုင္း ဗိုလ္မွဴးတင့့္ေဆြ ခြင့္ျပဳတာထက္ ပိုၿပီး ျဖဳတ္တာ၊ အားလံုး တေျပးညီတည္း အခြင့္အေရးျဖစ္ရေအာင္ ဆိုၿပီး ၁၂ ဦးပါ စစ္ေဆးတဲ့ အဖြ႔ဲေတြ ဖြြဲ႕ၿပီး လုပ္ေဆာင္တာေနတာပါပဲ။

ဂ်ာနယ္မဂၢဇင္းေလာကသားေတြ အတြက္ကေတာ့ ယခင္ကလိုပဲ ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ ထင္ထားတဲ့ဟာေတြ ျဖဳတ္ခံရ ျပန္လုပ္ရနဲ႔ စိစစ္ေရးဆိုတဲ့ အရသာကို ျပန္သတိထားမိလာရပါတယ္။

အမွန္ကေတာ့ စိစစ္ေရးဆိုတာ မရွိသင့္တဲ့ အရာတခုပါ။ စစ္အစိုးရရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား အာဏာပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကို တာ၀န္ယူ ကာကြယ္ေပးေနတဲ့ ဌာနတစ္ခု အျဖစ္ကလြဲရင္ ဘယ္ျပည္သူကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳသလို ဘယ္လူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား တစ္ရပ္ကိုမွ် ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ဌာနတစ္ခု မဟုတ္တာ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ထင္ရွားလာေနပါတယ္။

( ၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာ ကားျပပြဲမွာ အမွန္တကယ္ ၀တ္စားဆင္ထားေသာ အလွမယ္မ်ား ဓာတ္ပုံ - မိုးမခ)

source by : မိုးမခ